W ELO 5 Opole odbyły się zajęcia z wykorzystaniem symulatora starości. Szerzymy świadomość, wiedzę i empatię dla osób starszych
Po każdych warsztatach uczestnicy dzielą się swoimi przemyśleniami i głębokimi refleksjami na temat starości oraz osób starszych, co daje nam poczucie widocznych zmian w podejściu młodzieży. Zależy nam na tej zmianie, ponieważ postrzeganie starości w społeczeństwie, często dalekie jest od empatycznych postaw i zrozumienia.
Projekt „Senior w rozwoju, czyli przygotowanie od starości” promuje te właśnie postawy, uczy empatii, uwrażliwia i uświadamia.
Grupa uczestniczek projektu “Senior w rozwoju, czyli przygotowanie do starości” ponownie tańczyła i bawiła się “w kręgu”. Zajęcia ruchowe gromadzą seniorki w Centrum Aktywizacji Społecznej w Opolu i ładują je dozą pozytywnej i zdrowej energii. Warsztaty odbywają się dzięki inicjatywie od seniora – dla seniora, która powstała podczas wyjazdu do Międzygórza, gdzie to zadaniem uczestników było stworzenie własnego mini projektu dla lokalnej społeczności. Jak widać seniorki spisały się na medal! Dzięki ich działaniom, aktywizują i angażują się kolejne osoby.
Seniorki, dzięki własnej inicjatywie od seniora-dla seniora, biorą udział w zajęciach pt. “Tańce w kręgu”. Są to grupowe warsztaty ruchowe, które nie licząc aspektu zdrowotnego, zbliżają, integrują i rozwijają kompetencje zespołowe. Panie znalazły i zdefiniowały problem w swojej grupie i wprowadziły działania, aby go rozwiązać! To dosłownie “senior w rozwoju” . Pomysły uczestników, które zostają wdrożone w życie, to najlepszy dowód na to, jak chętnie osoby starsze angażują się w życie społeczne. Roztańczone seniorki w strojach folkowych wyglądają olśniewająco, zdrowo i radośnie
W Centrum Aktywizacji Społecznej w Opolu odbyły się zajęcia z ćwiczenia pamięci semantycznej. Były to również warsztaty podsumowujące dotychczasowe działania i zajęcia w projekcie.
Pamięć semantyczna – rodzaj pamięci deklaratywnej o faktach (obiektach świata i wydarzeniach) i znaczeniach słów. W pamięci tej przechowywane są też ogólne prawa, wzory, reguły gramatyczne. Pozwala ona na kojarzenie obiektu z grupą znaczeń, do których dany obiekt się odnosi. (…)
Pamięć ta przypuszczalnie powstała na drodze ewolucji pamięć semantyczna – skojarzeniowa. Działa ona prawdopodobnie w ten sposób, że w mózgu tworzone są zbiory informacji o podobnym charakterze, opatrzone pewnymi etykietami. W ewolucji człowieka etykiety te niekoniecznie były wyrazami, lecz wraz z upowszechnieniem się języka mówionego słowa szybko nadały się do roli kluczy w pamięci semantycznej. Tak więc pamięć ta w dużej mierze powiązana jest z językiem oraz procesem kojarzenia różnych faktów. Nie ma w niej żadnych reguł co do tego, jak grupowane są poszczególne informacje.* Odpowiedzialnym zachowaniem człowieka, jest dbanie o własne dobro i zdrowie. Jak mówią definicje, pamięć semantyczna odgrywa istotną rolę w naszym życiu, więc warto się o nią zatroszczyć. Trenowanie pamięci, własnych kompetencji, umiejętności, funkcji poznawczych – to wszystko rozwój osobisty i dbanie o własne zdrowie. Cieszymy się, że możemy wzmacniać w tym naszych uczestników i uczestniczki i dawać im pole do rozwoju.
Grupa z Liceum Ogólnokształcącego nr 2 w Opolu wzięła udział w refleksyjnych zajęciach z wykorzystaniem symulatora starości.
Jak zwykle na tych zajęciach, pojawiło się wiele uczuć i wzruszających słów. Dzięki tym warsztatom, zmieniamy postrzeganie starości i budujemy wzrost empatii dla osób starszych ❤👵
W Liceum Ogólnokształcącym nr 3 w Opolu przeprowadziliśmy warsztaty z wykorzystaniem symulatora starości. Symulator ten jest urządzeniem edukacyjnym, mającym na celu uświadomienie i uwrażliwenie jego użytkowników na trudności, z jakimi zmagają się seniorzy. Pokazuje, z czym na co dzień mierzą się osoby starsze.
Młodzież nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę, czasem wręcz w ogóle o tym nie myśli. Te zajęcia uświadamiają im, że życie naszych babć, dziadków, ale także seniorów ogółem, bywa trudne. Uczestnicy zajęć, po skończonej symulacji, przyznali z ulgą, że są to bolączki, których nikt nie chce doświadczać. Teraz rozumieją, że seniorom należy się dłuższa chwila przy kasie, przy drzwiach, na schodach. Że warto im pomagać i wspierać.
Odbyły się kolejne warsztaty z symulatrem starości. Zajęcia te cieszą sie dużym zainteresowaniem, mimo iż nie należą do najprzyjemniejszych. Odczuwanie wybranych bolączek, z jakimi zmagają się osoby starsze, to dobrowolne i krótkotrwałe ćwiczenie – to znaczy, że możemy zdjąć obciążniki i ograniczniki i pozbyć się nieprzyjemności, kiedy chcemy.
Świadmość, że starość nie jest dobrowolna, i że nie możemy zdjąć bólu czy utrudnień, jest nowym doświadczeniem dla uczestników tych warsztatów. Każdy z nas odczuwa w jakimś stopniu empatię i zrozumienie dla osób starszych. Każdy z nas, gdzieś z tyłu głowy wie, że nie uciekniemy przed późnym wiekiem. Jednak po udziale w zajęciach z tym urządzeniem edukacyjnym, ta świadomość, empatia i nasze postrzeganie starości, zmienia się.
Kacper, miałeś na sobie największe obciążenie. Miałeś oczy zakryte okularami, które symulowały jaskrę oraz uszy. Powiedz mi proszę, jak się czułeś? Jakie masz refleksje po tym ćwiczeniu?
Czułem się mocno ociężały, ciężko było wykonywać najprostsze czynności, nie było praktycznie nic widać na jedno oko, a przez drugie ledwo. Jak poszliśmy do sklepu, żeby zrobić zakupy, cen w ogóle nie było widać, produktów również, dlatego też nie ma co się dziwić starszym osobom, że często dopytują po kilka razy, albo nie dosłyszą. Nie ma co się na nich denerwować, prawda? Tylko trochę zaczekać i wysłuchać, albo jeszcze raz powtórzyć.
Wzruszające jest to co mówisz. To naprawdę empatyczne, jestem ci za to wdzięczna. A jak u ciebie Jola?
Mam podobne wrażenia. Dużo zrozumienia może przynieść takie doświadczenie. W naszym otoczeniu są też bliskie nam osoby, które przechodzą przez różne tego typu trudności. Czasami wydaje nam się to takie odległe i niezrozumiałe. Myślę, że ten cały sprzęt przybliża nas do tego, jak się czują takie osoby i skąd czasami wychodzą nieporozumienia między nami.
Między młodymi a starszymi, tak?
Tak, między młodymi a starszymi. Ten sprzęt powoduje nawet takie same czynności, jakie wykonują ludzie starsi, co myślę, jest bardzo autentyczne. Choćby łapanie się barierki, łapanie się ścian, powtarzanie się i dużo innych rzeczy. Pamiętam, jak wracaliśmy ze sklepu z naszego zadania i ty sama, mając okulary na sobie, powiedziałaś, że masz odruch “złapania się drugiej osoby za rękę”. I to jest też coś, co daje do myślenia, że faktycznie te zachowania są wszystkie czymś spowodowane, co dla nas może być czasami dziwaczne, albo irytujące. To jest właśnie efekt tych trudów starości.
W Centrum Aktywizacji Społecznej w Opolu odbyły się zajęcia z wykorzystaniem symulatora starości. To urządzenie edukacyjne zawiera wiele elementów imitujących problemy zdrowotne osób starszych, po których założeniu, użytkownik odczuwa większość możliwych do przedstawienia ograniczeń starości, na przykład: okulary z zaćmą, obciążniki na nogi oraz ręce, ograniczniki stawów, słuchawki wyciszające, google ograniczające widzenie, kamizelka dociążająca i rękawice pogarszające czucie i chwytliwość. Symulator ten wywołuje odczucie nagłego przypływu lat oraz głębokie refleksje i empatię dla osób starszych. Młodzież, po sprawdzeniu i omówieniu każdego elementu tego urządzenia, postanowiła przetestować je w praktyce. Uczestnicy wybrali się do sklepu, aby kupić coś do przekąszenia. Jak się okazało, wyjście z budynku stanowiło pierwszy problem – schodzenie po schodach, trzymanie się poręczy, otwieranie drzwi, spacerowanie z zawężonym polem widzenia. Zakup słodkości – płatność i doniesienie paczki z powrotem do budynku – również nie były łatwe. Na poniższych zdjęciach możemy dostrzec, w jaki sposób uczestnicy schodzili na przykład po schodach lub jak wyglądała próba założenia słuchawek z ogranicznikami stawów. Młodzież zakończyła symulację z wieloma przemyśleniami i refleksjami, których część można usłyszeć na nagraniu poniżej.
.
